اسید نوکلئیک سیتومگالوویروس انسانی (HCMV).

سیتومگالوویروس انسانی (HCMV) یکی از اعضای دارای بزرگترین ژنوم در خانواده ویروس هرپس است و می تواند بیش از 200 پروتئین را رمزگذاری کند.HCMV در محدوده میزبان خود محدود به انسان است و هنوز هیچ مدل حیوانی از عفونت آن وجود ندارد.HCMV چرخه تکثیر آهسته و طولانی دارد تا یک جسم انکلوزیون داخل هسته ای را تشکیل دهد و باعث تولید اجسام انکلوزیون دور هسته ای و سیتوپلاسمی و تورم سلولی (سلول های غول پیکر) شود، از این رو به این نام می گویند.با توجه به ناهمگونی ژنوم و فنوتیپ آن، HCMV را می توان به گونه های مختلفی تقسیم کرد، که در میان آنها تغییرات آنتی ژنی خاصی وجود دارد، اما هیچ اهمیت بالینی ندارند.

عفونت HCMV یک عفونت سیستمیک است که از نظر بالینی ارگان های متعددی را درگیر می کند، دارای علائم پیچیده و متنوعی است، اغلب بی صدا است و می تواند باعث ایجاد ضایعات چند عضوی از جمله رتینیت، هپاتیت، پنومونی، آنسفالیت، کولیت، مونوسیتوز و ترومبوسیتوپنیک شود. پورپوراعفونت HCMV بسیار شایع است و به نظر می رسد در سراسر جهان گسترش می یابد.شیوع آن در جمعیت بسیار زیاد است و میزان بروز آن به ترتیب در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به ترتیب 45 تا 50 درصد و بیش از 90 درصد است.HCMV می تواند برای مدت طولانی در بدن نهفته بماند.هنگامی که ایمنی بدن تضعیف شود، ویروس برای ایجاد بیماری ها به ویژه عفونت های مکرر در بیماران لوسمی و بیماران پیوندی فعال می شود و می تواند باعث نکروز اعضای پیوندی شده و در موارد شدید جان بیماران را به خطر بیندازد.علاوه بر مرده زایی، سقط جنین و زایمان زودرس از طریق عفونت داخل رحمی، سیتومگالوویروس نیز می تواند باعث ناهنجاری های مادرزادی شود، بنابراین عفونت HCMV می تواند بر مراقبت های دوران بارداری و پس از زایمان و کیفیت جمعیت تاثیر بگذارد.